Onze eerste stageweek.

We kregen te horen van Seija Rossinnen, onze contactpersoon dat we om 8.30 op onze stage moesten zijn. We konden het in het begin niet helemaal vinden, hier is het namelijk erg lastig om kaart te lezen want veel wegen en straatjes staan niet op de kaart. Ik vroeg een man die langs fietste of hij het kinderdagverblijf misschien kende. Hij fietste namelijk met zijn dochter, hij zei ja, volg mij maar. We zijn achter hem aan gefietst en kwamen bij het kinderdagverblijf. Dit was helaas wel de verkeerde, de leidster daar kon ons in het Engels vertellen waar we heen moesten. 5 minuten voor tijd kwamen we aan op onze stage.

We werden hier ontvangen door een mevrouw genaamd Sorja. Deze mevrouw spreekt ook redelijk Engels waardoor het makkelijk is om met haar te communiceren. We hebben nog een stuk of 5 andere begeleiders ontmoet, allemaal van de groep van 5 en 6 jaar. Ook zijn er nog 2 Finse meisjes die hier stage lopen, hier hebben we ook een beetje mee gepraat.

Wat we wel jammer vinden is dat wij het anders verwachtten dan hoe het in werkelijkheid is. Dit is namelijk niet echt een internationaal kinderdagverblijf, er zitten misschien 3 kinderen hier die niet zijn geboren in Finland, maar wel Fins praten. Alle activiteiten worden dus ook gegeven in het Fins, waardoor het voor ons heel erg moeilijk is om mee te doen.

We hebben wel een beetje contact kunnen maken met de kinderen door speelgoed en door een paar woordjes. Er zijn een paar kinderen die snappen de Engelse taal wel een beetje. Wat we erg leuk vonden was dat we een bak met dieren pakten en elke keer een dier omhoog hielden, de kinderen zeiden dan in het Fins wat dit was en we zeiden dit na. Zo krijg je toch een beetje contact. Ondanks dat we niet goed met de kinderen kunnen communiceren, hebben we het gevoel dat de kinderen ons wel waarderen. Veel kinderen geven een knuffel, willen samen spelen of houden je hand vast.

Het programma en de visie is hier heel erg anders, de kinderen worden heel erg vrij gelaten en er wordt bijna niet gewaarschuwd. In de kring zijn de kinderen erg stil en ze mogen pas wat zeggen als ze hun hand omhoog hebben gedaan. Hier zijn de leidsters ook erg strikt in. Het gebouw is zo groot, waardoor ik vind dat je niet echt overzicht houdt op alle kinderen. Veel kinderen spelen dan ook zonder toezicht, dit vind ik soms nogal raar, bijvoorbeeld buiten als de kinderen in bomen klimmen, niemand houdt ze in de gaten. Met vrij spelen, spelen de kinderen ook echt zelf. De leidsters gaan dan wat anders doen.

We hebben onze eerste dag anders ervaren dan verwacht en waren helemaal kapot. We hebben daarom ook gekozen om 5 dagen van 6 uur per dag te doen, zodat we thuis nog wat tijd hebben om uit te rusten en om te koken. Na een eerste dag kan je natuurlijk niet meteen zeggen hoe het is, maar heel positief waren we niet.
Onze tweede dag was al iets beter, in de ochtend zaten we erbij toen de kinderen in de kring gingen. Daarna werden we opgesplitst, Melanie ging met een groepje mee en Kaylee ging ook met een groepje mee. Dit was wel even wennen, omdat we steeds samen waren. Wel fijn natuurlijk, omdat de meeste mensen hier gewoon Fins tegen elkaar praten waar jij bij staat. Zo heb je elkaar nog om tegen te praten. Met ons eigen groepje hebben we gekleurd over een boekje, hier zijn de kinderen erg mee bezig en dit onderwerp hangt in veel lokalen. Daarna zijn we lekker buiten gaan spelen, want het was warm weer.

Na het buiten spelen gingen de kinderen weer in de kring, liedjes zingen, raadsels raden en nog veel meer dingen. Wat wij wel gek vinden, is dat de kinderen 1 voor 1 iets moeten raden voordat ze aan tafel mogen, op een gegeven moment zit er dus nog maar een aantal kinderen dat nog niks geraden heeft, terwijl de rest van de kinderen al bijna klaar is met eten. Rond kwart over 12 gaan de kinderen slapen of rusten. Dit vinden wij wel erg goed, ondanks dat de kinderen al 5 en 6 jaar zijn krijgen ze wel de tijd om even uit te rusten.

Na het slapen/uitrusten krijgen de kinderen fruit en kwark te eten en als drinken kunnen ze kiezen uit melk of water. Wat we erg leuk vinden is dat het een soort lopend buffet is. De kinderen mogen zelf opscheppen en kiezen zelf hoeveel ze willen. We hebben ons Finse vertaalboekje erbij gepakt en een schriftje en zijn wat woordjes gaan vertalen die we denken nodig te hebben op onze stage. Ook hebben we deze geoefend met een aantal kinderen. De kinderen vinden dit onwijs leuk om ons Fins te zien spreken.

Na het weekend weer een nieuw verhaaltje uit Finland! xxx